Brigante si muore

"Έλληνες είστε έτοιμοι για επανάσταση. Εκμεταλλευτείτε το..."

 

Μίκα Κοντορούση

"Το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό. Μας αφορά όλους. Δεν επωφελείται κανείς, εάν από έναν εργαζόμενο κόψεις το μισθό του. Κανείς. Είναι καιρός να ξεσηκωθούμε... Ο ένας για τον άλλο".

Με αυτά τα λόγια, η 31χρονη δημοσιογράφος Κάισα Έκις Έκμαν της σουηδικής εφημερίδας Dagens Nyheter που επισκέφτηκε τη χώρα μας στα μέσα Αυγούστου συνοψίζει την προσωπική της γνώμη για την ελληνική κρίση χρέους η οποία, όπως παραδέχεται "είναι θέμα χρόνου να επεκταθεί και στην υπόλοιπη ευρωζώνη".

Το άρθρο με τίτλο "Το ευρω-κοστούμι δεν ταιριάζει σε όλους"που συνέταξε αμέσως μετά την επιστροφή της στη Στοκχόλμη δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου στη σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter και το NEWS 247 αναπαρήγαγε την είδηση στις 21 Σεπτεμβρίου.

Το άρθρο του NEWS 247 με τίτλο "Ήρθε, είδε και έγραψε πώς είναι να είσαι πραγματικά Έλληνας" διάβασαν περισσότεροι από 94.000 αναγνώστες, σχολιάζοντάς το θετικά, ενώ εξίσου μεγάλη ήταν και η απήχηση που βρήκε στα social media.

Το ταξίδι στην Ελλάδα άλλαξε τη γνώμη της

"Όταν γίναμε μέλη της Ε.Ε. αποκαλούσαμε ο ένας τον άλλο... φίλο. Τί μεσολάβησε και ξαφνικά γίναμε όλοι 'γουρούνια' (PIIGS);", αναρωτήθηκε η 31χρονη συντάκτρια πολιτικών και οικονομικών άρθρων από τη Σουηδία. "Γιατί έχουν όλοι πέσει πάνω από την Ελλάδα και προσπαθούν να την κατασπαράξουν;..."

Ίσως το ταξίδι να μην είχε συγκεκριμένο προορισμό. Στο μυαλό της όμως υπήρχε ένας και μοναδικός στόχος. Να συντάξει ένα πλήρες άρθρο, στο οποίο θα καταδείκνυε με εναργέστατα παραδείγματα τις ακριβείς αιτίες που οδήγησαν την Ελλάδα σε οικονομικό αδιέξοδο. Η αιτία ήταν αρκετή. Έλειπε η αφορμή.

Μία από τις καλύτερες φίλες της με καταγωγή από την Κέρκυρα που ζει και εργάζεται στην Στοκχόλμη, δεν άργησε να τής την προσφέρει απλόχερα. "Πρέπει να πας στην Ελλάδα, να δεις και μόνη σου τί πραγματικά συμβαίνει. Πρέπει να πάψει να κατευθύνεται η κοινή γνώμη", της είπε από το τηλέφωνο και η επικοινωνία από την άλλη άκρη της γραμμής διεκόπη απότομα. Η σπίθα άναψε και η επιθυμία για το ταξίδι στον ευρωπαϊκό Νότο, έγινε πραγματικότητα εντός ολίγων ημερών.

Σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο ΝΕWS 247, η Κάισα Έκις παραδέχεται ότι τα δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση χρέους σε όλη την Ευρώπη πληθαίνουν δραματικά. "Σκληρά, αλλά αναγκαία μέτρα για τους Έλληνες φορολογούμενους", είναι ο συνήθης τίτλος που φιγουράρει στα περισσότερα σουηδικά πρωτοσέλιδα.

"Πώς θα νιώθατε εάν η εθνική σας κληρονομιά ξεπουλιόταν κυριολεκτικά για να πλουτίσουν ξένες τράπεζες; Πώς θα νιώθατε εάν στερούσαν από την καθημερινότητά σας το ψωμί και το γάλα για μεγάλο χρονικό διάστημα; Πώς θα αντιδρούσατε εάν ξεπληρώνατε από το μισθό σας δάνεια που δημιούργησαν άλλοι για εσάς και μάλιστα χωρίς κάποιο όφελος;... Οι Έλληνες νιώθουν αγανακτισμένοι. Και μπορούμε να καταλάβουμε όλοι το γιατί", σημειώνει στο άρθρο της εφημερίδας Dagens Nyheter.

Ένα ταξίδι με πολλές αντιφατικές αλήθειες

Γυρίζοντας από το Σύνταγμα και τα μαρμαρένια αλώνια της "πλατείας" που συσσωρεύεταιι μπολιασμένος όλος ο θυμός της χώρας, μέχρι το Χαϊδάρι και τις μαθητικές διαμαρτυρίες ενάντια σε ένα νόμο - πλαίσιο "σκουπίδι" που καταρρακώνει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, η Κάισα Έκις Έκμαν έμαθε ένα πράγμα για τους Έλληνες. Ακόμα και αν το ταξίδι της είχε διάρκεια μόλις μία εβδομάδα.

"Είστε όλοι μια γροθιά. Δεν συνάντησα κανένα Έλληνα που να πιστεύει καταβάθος - έστω και με επιφύλαξη - ότι τα μέτρα κατά του δημοσιονομικού χρέους θα δώσουν ώθηση στην πάλαι ποτέ κοινωνική ευημερία και στην άνθιση της πρωτογενούς παραγωγής. Είστε όλοι πολιτικά συνειδητοποιημένοι. Στην Αθήνα δεν υπάρχει απολιτίκ νεολαία. Είστε όλοι έτοιμοι για επανάσταση αλλαγών και ριζικών ανατροπών. Ειλικρινά, δεν έχω δει ξανά κάτι τέτοιο. Πουθενά. Εκμεταλλευτείτε το", υπογραμμίζει σχεδόν μετανιωμένη που δεν είχε τη δυνατότητα να μεταφέρει τη γνώμη της παντού.

Ωστόσο, κατά την παρομονή της στην Αθήνα, η Κάισα Έκις Έκμαν παρατήρησε και μία ακόμα βασική λεπτομέρεια: "Τρόικα και ΠΑΣΟΚ είναι ενωμένοι στο παιχνίδι εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Οι Έλληνες όχι. ΚΚΕ, Συνασπισμός, Αγανακτισμένοι, Αναρχικοί και Τροτσκιστές αρνούνται να ενώσουν τις φωνές του ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα που πλήττουν την μεσαία και κατώτερη κοινωνική τάξη".

Και συμπεραίνει: "Σίγουρα υπάρχουν διαφορετικά πολιτικά πιστεύω. Όμως, όταν ένας ασθενής είναι στην Εντατική με ελάχιστο χρόνο ζωής, δεν χωρούν τσακωμοί για το ποιός χειρούργος θα κάνει την επέμβαση και με ποιά μέθοδο... Και η Ελλάδα είναι στην Εντατική".

"Για το χρέος φταίω εγώ;"

Η 31χρονη δημοσιογράφος ήρθε σε επαφή με τις περισσότερες κοινωνικές τάξεις της χώρας. Και άκουσε πολλά που δεν μπόρεσε να διασταυρώσει. Όμως αποφάσισε να τα μοιραστεί μαζί μας, μιας και που στη σουηδική εφημερίδα καθημερινής κυκλοφορίας θεωρήθηκαν σχεδόν απαγορευτικά.

"Κάθε μέρα παλεύω να μάθω Αγγλικά σε μαθητές δημόσιων σχολείων. Αυτή είναι η δουλειά μου τα τελευταία 18 χρόνια και τώρα μου λένε ότι για το χρέος φταίω εγώ που αμείβομαι μόλις με 1.300 ευρώ το μήνα;", εκμυστηρεύτηκε στην Κάισα, δάσκαλος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Άλλος Έλληνας εργαζόμενος σε επιχείρηση κατασκευών με έδρα το Βοτανικό, δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι "Πληρώνομαι κάθε μήνα σε... ψάρια, αντί για μισθό".

Ακόμα χειρότερα, υπάλληλος ξενοδοχειακών επιχειρήσεων που "τόλμησε" να μην εγγραφεί στην ποδοσφαιρική ομάδα της εταιρίας, απλά απολύθηκε. "Κάθε μέρα ερχόμουν αντιμέτωπη και με μία τρέλα. Είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μία πεφωτισμένη χώρα;", αναρωτιόνταν η Κάισα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην Αθήνα του 2011.

Αυτά που μαθαίνουμε για την Ελλάδα από τις σουηδικές εφημερίδες είναι πάνω κάτω ότι οι Έλληνες δουλεύουν πολύ λίγο και αμείβονται πολύ καλά. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας μας, Άντρες Μπόρι, έχει δηλώσει ότι "οι Έλληνες βγαίνουν στη σύνταξη στα 40".

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ έκανε έκκληση στους Έλληνες να δουλεύουν περισσότερο και να μην κάνουν πολύ καιρό διακοπές. "Ψέματα. Οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη – 42 ώρες τη βδομάδα σύμφωνα με τη Eurostat - και αποτελούν τον πιο σκληρά εργαζόμενο λαό της ευρωζώνης", παραδέχεται η ίδια.

"Συζήτησα με ανθρώπους που στην ηλικία των 30 δεν τολμούν να κάνουν παιδιά. Αν οι πολίτες δεν έχουν χρήματα να πάνε σε εστιατόριο, τα εστιατόρια θα κλείσουν. Οι αγρότες που παράγουν φρούτα και λαχανικά, θα περάσουν δυσκολότερα. Για ποιο μέλλον μιλάμε όταν λόγω της οικονομικής αστάθειας, οι άνθρωποι γίνονται ολοένα και πιο ανασφαλείς και φοβούνται να ερωτευτούν;", σημειώνει στο NEWS 247 η Κάισα.

Η προπαγάνδα κάνει το γύρο της Ευρώπης

"Από όποια χώρα πέρασε το ΔΝΤ άφησε συντρίμμια. Η Λετονία ακόμα και σήμερα διανύει περίοδο οικονομικής ύφεσης, ακόμα και μετά την έκτακτη "πυροσβεστική" παρέμβαση του μεγαλύτερου οικονομικού Οργανισμού στον κόσμο. Ακόμα και αν γνωρίζει κάποια μικρή ανάπτυξη σε ελάχιστους παραγωγικούς τομείς, τα έσοδα κατευθύνονται απευθείας σε ξένες εταιρίες", συνεχίζει η Σουηδέζα δημοσιογράφος.

"Μην διστάσετε να κάνετε μία αναδρομή στο πρόβλημα της Αργεντινής. Η τελευταία έκλεισε την πόρτα στην οικονομική βοήθεια του ΔΝΤ το 2003 και αρνήθηκε να πληρώσει δάνεια. Το ΔΝΤ απάντησε: 'Θα μείνετε μόνοι απέναντι στην παγκόσμια οικονομία που διαρκώς αναπτύσσεται'.

Σήμερα, η αργεντίνικη οικονομία έχει αναπτυχθεί στο 8%, με μοναδικό όπλο την πρωτογενή παραγωγή και όχι την απώλεια μισθών και συντάξεων", υπογραμμίζει στο NEWS 247 η Κάισα.

Τί πιστεύει λοιπόν η ίδια ότι μας έφτασε στο σημείο της ανικανότητας να κλείσουμε την πόρτα στους εταίρους;"Μα φυσικά, η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης. Η προπαγάνδα είναι το βασικό όπλο ενάντια στην αυτοπεποιήθηση των λαών. Αν επί δύο χρόνια βομβαρδίζεις τους Έλληνες με την πληροφορία, ότι είναι αργόσχολοι, ανεπαρκείς και ζουν παρασιτικά, ουσιαστικά καλλιεργείς έδαφος για περικοπές... χωρίς προπηλακισμούς και αντιστάσεις".

"Από την νοοοτροπία 'Δεν μου αξίζουν αυτές οι συνθήκες εργασίας', περάσατε στο 'Είμαι ευγνώμων που τουλάχιστον έχω δουλειά'. Τίποτα παραπάνω δηλαδή, από έναν τυφλό ψυχολογικό πόλεμο, με πολλές απώλειες και χιλιάδες θύματα".

Σε μία από τις πιο πλούσιες χώρες της Σκανδιναβίας, οι πολίτες διαθέτουν iPhone, ακριβά λάπτοπ, τελευταίας τεχνολογίας κινητά τηλέφωνα και πολλές ευκαιρίες για ταξίδια. "Υστερούμε όμως σε νεύρο και ζωντάνια. Μπορεί να μην διαθέτουμε πια σταθερές δουλειές, μόνιμη κατοικία, επαρκείς συντάξεις και τη δυνατότητα να επεκτείνουμε ό, τι μάς άφησαν κληρονομικά οι γονείς μας, όμως η οργάνωση ενός κινήματος αντίστασης μέσω facebook φαντάζει ουτοπικό. Αυτό το κάνατε εσείς. Και σας αξίζουν συγχαρητήρια".

"Έλληνες, μην εγκαταλείπετε! Συνεχίστε τον αγώνα"

Παρά το γεγονός ότι σε μόλις εβδομάδα, η Κάισα "πρόλαβε" να συγκρουστεί με τις δυνάμεις των ΜΑΤ στο Σύνταγμα (στη φωτογραφία απεικονίζεται με επίδεσμο από κάκωση στον καρπό) και να αφουγκραστεί πλήρως το συναίσθημα της οργής δεκάδων Ελλήνων πολιτών , στην ερώτηση εάν θα τα εγκατέλειπε για να κυνηγήσει το όνειρό της σε άλλη χώρα, απαντά:

"Κατανοώ τις ανησυχίες των νέων ανθρώπων. Ίσως μεμονωμένα για τον καθένα από εσάς, η μετανάστευση στο εξωτερικό, να προσφέρει νέες και πολύ πιο ευοίωνες προοπτικές. Η χώρα όμως σάς χρειάζεται".

Αν και θεωρεί ότι δεν είναι η κατάλληλη να κρίνει εάν η παραμονή σε μία χώρα που οι δείκτες ανεργίας αυξάνονται και οι επαγγελματικές προοπτικές μειώνονται δραστικά, η ίδια δεν διστάζει να παραδεχτεί:

"Από την άλλη, το να πλένεις πιάτα σε ταβέρνα χωριού βόρεια της Γερμανίας, έχοντας δύο πτυχία και μία λαμπρή προϋπηρεσία, δεν είναι επίσης ιδανικό για έναν μετανάστη". Κι αυτό δεν είναι κάτι που έβγαλε από το μυαλό της, είναι κάτι που έχει κάνει η ίδια.

Έχεις γράμμα... από Ελλάδα

Μετά την αναπαραγωγή του σουηδικού δημοσιεύματος της Κάισα στο NEWS 247 στις 21 Σεπτεμβρίου, η ίδια έγινε παραλήπτης περίπου 100 επιστολών ευγνωμοσύνης από Έλληνες, για το άρθρο - ανατροπή που ήρθε από την άλλη άκρη της Ευρώπης.

"Θέλω να γράψω βιβλίο για την Ελλάδα και να προσπαθήσω να συμπεριλάβω σε αυτό πολλές από τις φράσεις συμπολιτών σας. Δεν ήταν απλές επιστολές. Ήταν σαν να σηκώνεις το καπάκι κατσαρόλας από φαγητό που βράζει. Ο μπολιασμένος θυμός, η οργή, ο πόνος και η αγανάκτηση ξεχειλίζουν".

Η Κάισα επέστρεψε στη χώρα μας στα μέσα Σεπτεμβρίου. Έμεινε τρεις εβδομάδες επιπλέον. Σχεδόν τίποτα δεν είχε αλλάξει. Οι αγανακτισμένοι στα πλατείες πλήθυναν, τα μέτρα μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος αυξήθηκαν, οι Έλληνες φτώχυναν, οι διαμαρτυρίες πολλαπλασιάστηκαν και η Κάισα πλέον πείστηκε ακόμα περισσότερο για το ότι η Ελλάδα δεν είναι πια τίποτα παραπάνω από ένα πιόνι.

"Πότε θα σταματήσει όλο αυτό; Σήμερα η Ελλάδα, αύριο η Πορτογαλία, μεθαύριο η Ισπανία. Την άλλη εβδομάδα εμείς. Μην το βάζετε κάτω Έλληνες.Συνεχίστε τον αγώνα σας και καλή τύχη".

Πιθανές οι εκλογές, πιθανή όμως και η κατάρρευση

του Σταύρου Λυγερού
Καθημερινή 25.09.11

Το έργο το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα επανειλημμένως. Οταν ένα νέο πακέτο μέτρων έρχεται στη Βουλή, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και τα ΜΜΕ ξαναανακαλύπτουν την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Είναι αληθές ότι οι «πράσινοι» βουλευτές έχουν εγκλωβισθεί σε Συμπληγάδες. Από τη μία πλευρά, συνειδητοποιούν ότι το κόμμα τους βυθίζεται και ότι οι ίδιοι συμπαρασύρονται στην πολιτική απαξίωση, εάν όχι εξαφάνιση. Η επαφή τους με τους ψηφοφόρους είχε καταντήσει σκληρή δοκιμασία. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν βλέπουν εναλλακτική λύση. Γι’ αυτό και παραμένουν στο «μαντρί», παρότι αρκετοί εξ αυτών διαπιστώνουν ότι η κυβερνητική πολιτική, εκτός από αντικοινωνική, είναι και από οικονομικής απόψεως αδιέξοδη.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει μετατραπεί σε ένα όργανο ψήφισης και νομιμοποίησης αποφάσεων, στη διαμόρφωση των οποίων δεν έχει συμμετοχή. Δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, έχει προ πολλού πάψει να λειτουργεί ως πολιτικός οργανισμός. Ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να μην πείθει τα στελέχη του, αλλά είχε καταφέρει να τα ακινητοποιήσει πολιτικά. Και όταν κινδύνευσε να χάσει τον έλεγχο, ανέθεσε στον Βαγγέλη Βενιζέλο πρωταγωνιστικό ρόλο και αγόρασε κάποιο πολιτικό χρόνο.

Στην πραγματικότητα, το μείζον πρόβλημα του διδύμου πια Παπανδρέου – Βενιζέλου δεν είναι οι βουλευτές. Είναι ότι η κοινωνία στρέφεται ολοένα και περισσότερο σε αντίθετη κατεύθυνση. Οσο τα γεγονότα διαψεύδουν την ελπίδα υπέρβασης της κρίσης τόσο αμβλύνεται ο φόβος της χρεοκοπίας. Οσο κλιμακώνεται η καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων και διογκώνεται η ανεργία τόσο συσσωρεύεται κοινωνική απόγνωση. Και όσο συσσωρεύεται απόγνωση τόσο μετατρέπεται σε οργή.

Η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις, γεγονός που αναπόφευκτα την αποσταθεροποιεί. Καμία κυβέρνηση, άλλωστε, δεν μπορεί για πολύ να στηρίζεται μόνο στον εκβιασμό. Η κοινωνική δυναμική δεν μπορεί να ανασχεθεί με εκβιαστικά διλήμματα, που επιδέχονται μονοσήμαντη απάντηση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μία ασήμαντη αφορμή μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να προκαλέσει κοινωνική ανάφλεξη. Το γεγονός, μάλιστα, ότι εξουδετερώθηκε το κίνημα των «Αγανακτισμένων», που έδινε μία ειρηνική διέξοδο στην κοινωνική οργή, φέρνει πιο κοντά αυτό το ενδεχόμενο. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση Παπανδρέου κινείται πολύ κοντά στο όριο ή αλλιώς παίζει με τη φωτιά.

Είναι ακριβώς η επικίνδυνα υψηλή θερμοκρασία στην κοινωνία που αντανακλάται στην «πράσινη» Κοινοβουλευτική Ομάδα και δευτερογενώς δημιουργεί νευρική κρίση και ρήγματα. Δεν αποκλείεται και αυτή τη φορά να σπάσει κάποιος κρίκος, αλλά είναι μάλλον απίθανο να απειληθεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με άλλα λόγια, κι αυτή η φουρνιά μέτρων τελικώς θα ψηφισθεί (ψηφίσθηκε).

Τα γεγονότα, όμως, έχουν αποδείξει ότι το πρόβλημα δεν είναι η ψήφιση των αλλεπάλληλων μέτρων, που απαιτεί η τρόικα για να προσεγγισθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Το πρόβλημα είναι ότι τα μέτρα δεν φέρνουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, επειδή η οικονομία βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Η ελληνική κρίση τείνει να εξελιχθεί σε τραγωδία. Με φόντο το εύφλεκτο πια κοινωνικό τοπίο, η τρόικα επιμένει με θεολογικό δογματισμό να βάζει το μαχαίρι στον λαιμό των Ελλήνων για να μειώσει το έλλειμμα όπως προβλέπουν τα συμφωνηθέντα, τα οποία η ίδια επέβαλε. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση είναι ανίκανη να πράξει οτιδήποτε άλλο, εκτός από το να κόβει (κυρίως οριζόντια) δαπάνες και να επιβάλλει νέα χαράτσια, κυρίως στα γνωστά «υποζύγια» του φορολογικού συστήματος.

Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, η μόνη ρεαλιστική λύση είναι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης να αναθεωρηθεί. Οχι για να γίνει πιο χαλαρό, αλλά για να γίνει πιο ποιοτικό. Οι παρεμβάσεις να πάψουν να είναι οριζόντιες και να γίνουν στοχευμένες, ώστε να διορθώσουν τις χρόνιες παθογένειες και στις δαπάνες και στα έσοδα και στο επίπεδο της ανάπτυξης.

Η στροφή αυτή πρέπει να συνδυασθεί με ένα γενναίο «κούρεμα» του χρέους. Η απόφαση της 21ης Ιουλίου αποδεικνύεται ανεπαρκής, όπως δείχνει η αντίδραση των αγορών. Οσο, μάλιστα, καθυστερεί το «κούρεμα», που θα καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο, τόσο θα απαιτείται μεγαλύτερο «κούρεμα».

Για να αναταχθεί η ελληνική οικονομία, ο μόνος δρόμος είναι μία συντεταγμένη χρεοκοπία εντός της Ευρωζώνης. Προς το παρόν, όμως, η τρόικα απορρίπτει αυτή τη λύση και σφίγγει τη θηλιά στον λαιμό της Ελλάδας, ενώ η κυβέρνηση Παπανδρέου παραπαίει. Σ’ αυτές τις συνθήκες, οι εκλογές καθίστανται πιο πιθανές, όπως πιο πιθανή καθίσταται και η ανεξέλεγκτη κατάρρευση. Ούτε η Αθήνα ούτε η τρόικα την επιθυμούν, αλλά η κάθε μία, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, ωθεί τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Ετερογονία των σκοπών, όπως θα έλεγε και ο γέρο Αριστοτέλης.

*

Ο Σταύρος Λυγερός γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχίο Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μεταπτυχιακά σεμινάρια διεθνών σχέσεων και διεθνούς οικονομίας στην École des Hautes Études στο Παρίσι. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973. Συνιδρυτής και μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου, Έρευνας και Κριτικής (κυκλοφορεί από το 1980 από τις εκδόσεις Στοχαστής). Επίσης, έχει συνράψει αρκετά βιβλία και έχει συμμετάσχει στη συγγραφή αρκετών συλλογικών τόμων και έχει γράψει πολλές μελέτες για τις διεθνείς εξελίξεις, καθώς και για θέματα εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Εργάζεται στην Καθημερινή και συνεργάζεται με τον Κόσμο του Επενδυτή και με το περιοδικό Επίκαιρα.

Kώστας Βεργόπουλος: "Επιστρέφουμε στο τέλος του 19ου αιώνα"...

"Η αξιοπρέπεια και η δημοκρατία αναλαμβάνουν σήμερα
την αντίσταση στην παρακμή της οικονομίας, στην ασυδοσία
των τραπεζών, των χρηματιστηρίων και των χρηματαγορών".
Φωτό: Magritte's 'Golconda' (1953).

Με βάση τις ραγδαίες οικονομικές εξελίξεις που βιώνουμε, πιστεύετε πως σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα αναζητά τρόπους εσωτερικής επιβίωσης;

Ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει οξύ έλλειμμα ορατότητας για το ίδιο το άμεσο μέλλον του. Η τρέχουσα κρίση απορρέει από την επικαιροποίηση στο παρόν των δυσμενών προοπτικών του για το μέλλον. Στην ιστορία, ο καπιταλισμός ήταν ένα σύστημα φυγής προς τα εμπρός μέσω του άκρατου παραλογισμού και καταναλωτισμού. Σήμερα, όμως, αυτά έχουν τελειώσει. Αντί για φυγή προς τα εμπρός, πραγματοποιείται φυγή προς τα πίσω. Τόσο ο...παραγωγισμός όσο και ο καταναλωτισμός διαβάλλονται και αναζητείται σωτηρία με το εικονικό χρήμα, τα παράγωγα και τα στοιχήματα με ασφαλιστικά συμβόλαια, ακόμα και με τα πιο στοιχειώδη, όπως η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια.

Οι κανόνες, αλλά κυρίως οι προσδοκίες που είχαν οι πολίτες των δυτικών κοινωνιών μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 2000 πιστεύετε πως έχουν πλέον αλλάξει;
Η ευρωπαϊκή οικονομία εξωθείται σε ύφεση και εξάρθρωση του τρόπου ζωής που είχε κατακτήσει μεταπολεμικά. Όμως αυτό εισπράττεται όχι ως οικονομικό πρόβλημα, αλλά ως οξύτατη προσβολή της στοιχειώδους ανθρώπινης αξιοπρέπειας, και βέβαια ως οξύ έλλειμμα δημοκρατίας, όπως ακριβώς επισημάνθηκε και στις λαϊκές κινητοποιήσεις στη Βόρεια Αφρική. Η αξιοπρέπεια και η δημοκρατία αναλαμβάνουν σήμερα την αντίσταση στην παρακμή της οικονομίας, στην ασυδοσία των τραπεζών, των χρηματιστηρίων και των χρηματαγορών.

Απομένει κάποια σχέση μεταξύ του αρχικού ευρωπαϊκού οράματος του Ζακ Ντελόρ και της σημερινής ευρωπαϊκής πολιτικής του Ζοζέ Μπαρόζο;
Ο Ντελόρ φανταζόταν αντίρροπες δυνάμεις και ισορροπίες μεταξύ των επιπέδων της κοινωνικής ζωής. Σήμερα αυτά έχουν σπάσει και η μονομερής κατίσχυση του χρήματος επικρατεί χωρίς αντιστάθμισμα. Αυτό εκφράζει ο Μπαρόζο, παρόλο που κλαυθμυρίζει κάθε τόσο για την αδυναμία του. Και η Μέρκελ, από την πλευρά της, εκτελεί τις κατευθύνσεις των τραπεζών και των χρηματιστηρίων. Η σημερινή εικόνα της Ευρώπης είναι χωροφυλακίστικη και ιδιαίτερα απεχθής.

Ποια νομίζετε πως είναι η δυναμική των κοινωνικών αντιδράσεων που προκύπτουν από τις αλλαγές αυτές; Βιώνουμε ένα νέο 1789, που θα καταργήσει τα προνόμια και τους προνομιούχους;

"Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή.

Είναι, σε κάθε περίπτωση, αδιέξοδη. Αποδιαρθρώνει τις κοινωνίες

χωρίς αντιστάθμισμα, οδηγεί τις οικονομίες σε ξήλωμα του

δημόσιου χρέους, κατ’ αποκλειστικότητα στις δυτικές χώρες.

Τα χρέη έχουν εκτιναχτεί παντού στον δυτικό κόσμο ως συνέπεια

 της ελλειμματικότητας του συστήματος κατά τις τρεις τελευταίες

δεκαετίες, δηλαδή της παγκοσμιοποίησης".

Φωτό: René Magritte, Le mois des vendanges: 1957

Και τότε η αφύπνιση είχε αρχικά θεωρηθεί προϊόν συντεχνιακών συμφερόντων, και πιθανώς και να ήταν. Όμως στη συνέχεια μετατράπηκε σε κίνημα κατάργησης των προνομίων και δημοκρατίας για όλους. Όταν τα προνόμια παγιώνονται στο σύστημα, επέρχεται η εξέγερση των θυμάτων ης αδικίας, που τα σαρώνει όλα.

Με αυτή την έννοια, μήπως οδεύουμε με γοργούς ρυθμούς προς μια τροποποιημένη μορφή του κοσμοπολιτισμού του Ιμάνουελ Καντ;
Ο Καντ φανταζόταν παγκόσμιο κράτος, που όμως σήμερα δεν το βλέπω στον ορίζοντα. Η αγανάκτηση σήμερα εγκαλεί τα κράτη να ασκήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματά τους, αντί να τα απεμπολούν στο όνομα ενός υποθετικού κοσμοπολιτισμού. Η νέα σταθεροποίηση του κόσμου που σήμερα κλυδωνίζεται δεν μπορεί να επέλθει παρά μόνο με τη σταθεροποίηση των επιμέρους κοινωνιών και των κοινωνικών χώρων.

Μετά την αμερικανική ηγεμονία, τι; Ερχόμενοι στα λόγια του πολιτικού φιλοσόφου Αντόνιο Νέγκρι, έχουμε μια παγκόσμια αυτοκρατορία χωρίς αυτοκράτορα ή μήπως έναν αποτυχημένο πρώην αυτοκράτορα χωρίς παγκόσμια αυτοκρατορία;
Ο πρώην ηγεμόνας έχει ανεπανόρθωτα φθαρεί, αλλά ταυτόχρονα δεν υπάρχει κάποιος άλλος για να τον διαδεχτεί στο έργο του. Ηγεμονία δεν είναι μόνο η εκμετάλλευση του πλανήτη από μια δύναμη, αλλά και η σταθεροποίηση του πλανήτη, με όποιο κόστος αυτό συνεπάγεται. Η Αμερική χάνει την ηγεμονία επειδή δεν μπορεί άλλο να φέρει το κόστος σταθεροποίησης του πλανήτη, αλλά και ουδείς άλλος είναι σε θέση να αναλάβει αυτό το κόστος. Ο Νέγκρι είναι καθυστερημένος: βλέπει αυτοκρατορία τη στιγμή που αυτή έχει τελειώσει και ουδεμία άλλη είναι σήμερα δυνατή.

Η σημερινή κρίση όμως δεν θα έπρεπε κατά γενική ομολογία να αποτελεί και τη «μεγάλη ευκαιρία» για την Αριστερά και την ευρωπαϊκή διανόηση;
Θα έπρεπε, αλλά φαίνεται ότι δεν είναι. Η σημερινή Αριστερά αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης του. Με την κρίση, πανικοβάλλεται περισσότερο η Αριστερά παρά η Δεξιά. Η ίδια κάνει το πρόβλημα ανεπίλυτο, εφόσον υιοθετεί περισσότερες εξισώσεις απ’ ό,τι αγνώστους.

Από μερικούς, η ελληνική Αριστερά θεωρείται απλά ξεπερασμένη, «αρχαΐζουσα». Μήπως όμως δεν είναι αρχαΐζουσα αλλά μελλοντόπληκτη;
Ακριβώς αυτό εννοώ. Η Αριστερά δεν είναι τόσο θύμα του δογματισμού που έχει κληρονομήσει από το παρελθόν όσο κυρίως θύμα των φαντασιώσεών της όσον αφορά το μέλλον, με τις οποίες έχει καταστήσει τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα ανεπίλυτα.

Θα μπορούσε το οικολογικό κίνημα να αναπληρώσει τη σημερινή έλλειψη αριστερής ηγεσίας;
Θα μπορούσε σε κάποιο βαθμό, εάν γενίκευε τον προβληματισμό του και υπερέβαινε τη μονοθεματικότητα του. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η οικολογία φέρει καταλυτική αδυναμία εκ του ότι κηρύσσει τη μη-ανάπτυξη, πράγμα που περιπλέκει ακόμα περισσότερο όλα τα προβλήματα. Χωρίς ανάπτυξη, δεν υπάρχει ούτε απασχόληση ούτε εισόδημα. Τότε για ποιο πράγμα συζητάμε;

"Από μερικούς, η ελληνική Αριστερά
θεωρείται  απλά  ξεπερασμένη,
«αρχαΐζουσα». Μήπως όμως
δεν είναι αρχαΐζουσα αλλά μελλοντόπληκτη;
Ακριβώς αυτό εννοώ. Η Αριστερά δεν είναι
τόσο θύμα του δογματισμού που έχει
κληρονομήσει από το παρελθόν όσο κυρίως
 θύμα των φαντασιώσεών της όσον αφορά το
μέλλον, με τις οποίες έχει καταστήσει τα
πραγματικά κοινωνικά προβλήματα ανεπίλυτα".
Φωτό: Rene Magritte:Το κόκκινο μοντέλο,
 c. 1936, Sussex, The Edward James Foundation.

Τελικά, υπάρχει «καλή» παγκοσμιοποίηση;
Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Είναι, σε κάθε περίπτωση, αδιέξοδη. Αποδιαρθρώνει τις κοινωνίες χωρίς αντιστάθμισμα, οδηγεί τις οικονομίες σε ξήλωμα του δημόσιου χρέους, κατ’ αποκλειστικότητα στις δυτικές χώρες. Τα χρέη έχουν εκτιναχτεί παντού στον δυτικό κόσμο ως συνέπεια της ελλειμματικότητας του συστήματος κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, δηλαδή της παγκοσμιοποίησης.

Με το μνημόνιο βλέπουμε το ελληνικό κράτος να μετεξελίσσεται σε εισπρακτικό μηχανισμό. Επιπλέον, το χρέος δεν μειώνεται. Υπάρχει άλλος δρόμος;
Το μνημόνιο όχι μόνο δεν είναι μονόδρομος αλλά δεν είναι ούτε καν δρόμος, εφόσον δεν βελτιώνει την κατάσταση του οφειλέτη, αλλά την επιδεινώνει από κάθε πλευρά. Εκτινάσσει το χρέος στα ύψη, ενώ ταυτόχρονα συρρικνώνει το εθνικό εισόδημα, με το οποίο πλέον αποπληρώνεται το χρέος. Θα έπρεπε να γίνεται το αντίθετο, δηλαδή να αυξάνεται το εισόδημα και να μειώνεται το χρέος, ώστε αυτό να θεωρηθεί επιτέλους βιώσιμο και διαχειρίσιμο.

Διά βίου ειλωτεία; Μήπως η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο των Ευρωπαίων τραπεζιτών; Σε αυτή την περίπτωση, πώς θα περιγράφατε το «πείραμα»;
Στην ελληνική κατάσταση πειραματίζεται σήμερα ολόκληρη η Ευρώπη για τη δυνατότητα εγκατάστασης ενός συστήματος διά βίου ειλωτείας για τους εργαζόμενους. Δηλαδή να εργάζονται αποκλειστικά και μόνο για τους δανειστές τους. Στις αρχές του 21ου αιώνα η ανθρωπότητα επιστρέφει στην εποχή του τέλους του 19ου αιώνα, εκείνη που με οξυδέρκεια και ευαισθησία κατέγραψαν ο Ίψεν και ο Στρίντμπεργκ.

Πριν από μερικές μέρες η ΕΛ.ΣΤΑΤ ανακοίνωσε ότι η ανεργία στην Ελλάδα ανήλθε στο 15,8%. Πώς μπορούν οι άνεργοι διεκδικήσουν το δικαίωμα στην εργασία;
Σήμερα η εξουσία αδυνατεί να επαγγελθεί κάτι θετικό. Το μόνο που της απομένει είναι να εμπορεύεται το φόβο, την ανασφάλεια, την απόγνωση. Όμως, χωρίς ελπίδα, καμία εξουσία δεν στέκει. Και για σήμερα ισχύει και πάλι η διατύπωση του Μαρκούζε: «μοναδική ελπίδα της κοινωνίας είναι η ενεργοποίηση όσων έχουν χάσει κάθε ελπίδα». Στην ιστορία, η απόγνωση έχει συχνά αποδειχτεί ισχυρότερη ακόμα και από την πίστη.

                                                                     
                                                                 Πηγή: Free Sunday, μέσω "eranistis"

Ο Κώστας Βεργόπουλος είναι Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII, τη συνέντευξη πήρε ο Λουκάς Γερμανός.

Eίναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός!

Γράφει ο Δευκαλίωνας

 

Εμείς το λέγαμε από την πρώτη στιγμή. Μην ανησυχείτε για την αποχώρηση της περιβόητης Τρόικας και την 6η δόση. Όλα είναι μία καλά σκηνοθετημένη παράσταση για να περάσουν όλα τα σκληρά μέτρα με τους λιγότερους πολιτικούς κραδασμούς. Είδατε μόλις ψήφισε σύμπασα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ το χαράτσι στα ακίνητα; Την άλλη ημέρα ανακοινώθηκε ότι μας ξαναέρχεται η Τρόικα…

Ούτε τα προσχήματα για τα μάτια του κόσμου δεν κράτησαν οι άθλιοι!

Το πρόβλημα πάντως παραμένει… ούτε το μνημόνιο, ούτε το Μεσοπρόθεσμο προχωράνε. Η πρωτοφανής ύφεση που μειώνει δραματικά τα εισοδήματα και η καλπάζουσα ανεργία που συνθλίβει τα οικογενειακά εισοδήματα, καθιστούν σχεδόν αδύνατη την είσπραξη των νέων φόρων. Άρα στα έσοδα θα συνεχίσει να υφίσταται η υστέρηση στους στόχους που θέτει το μεσοπρόθεσμο (που είναι ούτως η άλλως υπερφίαλοι), όσα μέτρα και να υιοθετήσει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Άρα εξαναγκαστικά η κυβέρνηση θα στραφεί στον περιορισμό των δαπανών. Δηλαδή θα συνεχίσει τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (έκτακτων και μόνιμων, αορίστου χρόνου, με σύμβαση κλπ). Ήτοι θα συνεχίσει να αυξάνεται η ανεργία, η οποία θα…

τροφοδοτεί ακόμα περισσότερο την ύφεση κοκ. Το έχουμε ξαναπεί το «σπιράλ της ύφεσης» μέσα στο οποίο βυθίζεται η Ελληνική Οικονομία και η χώρα.

Θα αναρωτηθεί ο οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος. Καλά, αυτό το απλό και απολύτως κατανοητό δεν τον καταλαβαίνουν κυβέρνηση και τρόικα ώστε να αλλάξουν πολιτική;

Εσείς τι λέτε; Δεν τον καταλαβαίνουν; Μάλλον το καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά! Αλλά είπαμε, πρέπει να εξοφληθούν οπωσδήποτε οι δανειστές είτε σε μετρητά, είτε σε με άλλο τρόπο π.χ. με κάποια κρατική εταιρεία που θα την αγοράσουν με ελάχιστο τίμημα.
Με δύο κουβέντες για να μην το κουραζόμαστε:
Πωλείται η ΕΛΛΑΣ για να εξοφληθούν οι δανειστές ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

Εδώ είναι η ουσία του προβλήματος.
Η Πατρίδα μας κινδυνεύει. Όχι με οικονομική κατάρρευση και χρεοκοπία. Αυτή είναι το πολύ η μεθεπόμενη πράξη στο δράμα της Ελληνικής Δημοσιονομικής Κρίσης.
Η Πατρίδα μας κινδυνεύει με την κατάλυση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και τη φαλκίδευση της Εδαφικής Ακεραιότητας. Θέλετε ένα πολύ αξιόπιστο παράδειγμα;
Πού είναι η ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ;

Εμείς ανοίγουμε ακόμα μία φορά τον δρόμο. Όπως πέρσι είμαστε από τους πρώτους που σταθήκαμε με κριτικό και τεκμηριωμένο λόγο απέναντι στο μνημόνιο, έτσι και εφέτος που η συνείδηση της κοινής γνώμης έχει αντιληφθεί από τα μνημονιακά αδιέξοδα, θέτει το βασικό πρόβλημα της εποχής:
Ο Αγώνας εναντίον του μνημονίου δεν είναι απλώς ένας αγώνας για οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα. Είναι αγώνας απελευθερωτικός. Είναι αγώνας για τα όσια και τα ιερά είναι αγώνας για την Πατρίδα.

Κάθε ημέρα που θα περνάει όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας θα το αντιλαμβάνονται.
Κάθε ημέρα που θα περνάει όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας θα βλέπουν τα παιδιά τους να μην έχουν να πιούν γάλα, και τους φοροεισπράκτορες να εισβάλουν όπως την εποχή του σουλτάνου στα σπίτια τους για να αρπάξουν οτιδήποτε έχει αξία.

Το επαναλαμβάνουμε ακόμα μία φορά.
Ο αγώνας εναντίον του μνημονίου, είναι αγώνας για τους τάφους των προγόνων, είναι αγώνας για τα όσια και ιερά, είναι αγώνας για την πατρίδα, είναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός!

olympiada

Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν….

70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 με πρωτοβουλία του ΚΚΕ ιδρύθηκε στην κατεχόμενη Αθήνα το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ). Είχε προηγηθεί η ίδρυση άλλων οργανώσεων, όμως εκείνη την μέρα σε μια μικρή οικία, λίγο πιο πάνω από το τέρμα της οδού Ιπποκράτους, συναντήθηκαν μυστικά τέσσερις αντιπρόσωποι και υπέγραψαν το Ιδρυτικό της οργάνωσης. Οι υπογράψαντες το Ιδρυτικό ήταν οι: Λευτέρης Αποστόλου (ΚΚΕ), Χρήστος Χωμενίδης (Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας), Ηλίας Τσιριμώκος (Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας) και Απόστολος Βογιατζής (Αγροτικό κόμμα Ελλάδας). Η συμβολή του ΕΑΜ και κατόπιν του ΕΛΛΑΣ στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης είναι ιστορικά πια δεδομένη από όποια σκοπιά κι αν το βλέπει κανένας. Μπορεί κατοπινά γεγονότα και κυρίως ο αδελφοκτόνος πόλεμος να αμαύρωσαν ή να διαστρέβλωσαν την εικόνα εκείνου του αγώνα κι εκείνης της θυσίας αλλά η επιδίωξη για εθνική κυριαρχία, για λαϊκή δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη παραμένουν αίτημα ανεκπλήρωτο ακόμη και σήμερα.

Σήμερα ακόμη περισσότερο που η πατρίδα μας υφίσταται μια νέα υποδούλωση και ο λαός μας μια πρωτοφανή στέρηση δικαιωμάτων, εισοδημάτων και καταπάτηση της συλλογικής και ατομικής αξιοπρέπειας. Η βρώμα η ιστορία επαναλαμβάνεται με χαρακτηριστικές ομοιότητες πρωταγωνιστών, καταστάσεων και ονομάτων. Η συλλογικές και πολιτικές πρωτοβουλίες, οι υπερβάσεις, οι συνεργασίες και η συμμετοχή του λαού σ' αυτήν την πανεθνική προσπάθεια τιμής, αγώνα και θυσίας είναι και σήμερα εξίσου αναγκαίες για να σώσουν την χώρα που οδηγούν στην καταστροφή ξανά ο ξένος παράγοντας κι οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες με τους υποτελείς τους.

'Αυτό το έθνος ή θα ζήσει λεύτερο και περήφανο ή θα εξαφανιστεί'

Μπαντιέρα Ρόζα

Η Κυβέρνησή μας 29/09/11

Κυβέρνηση αχρήστων, ανίκανων πολιτικών, ξεδιάντροπων προσώπων, αδίστακτων, που δεν διστάζουν να «βάλουν χέρι», στις συντάξεις, στους ανέργους, στους χαμηλόμισθους.

Κυβέρνηση μειοδοσίας και υποτέλειας. Κυβέρνηση ξεφτιλισμένων, τιποτένιων επιδιώξεων, ξεπουλήματος ιδεών και αξιών. Κυβέρνηση, δοσίλογων, αχρείων τύπων, δούλων της τρόικας και της εκάστοτε Μέρκελ.

Κυβέρνηση απαξιωμένων συνταγών, απαξιωμένων πρακτικών απαξιωμένων μελών. Κυβέρνηση βδέλλα, που ρουφάει το αίμα του λαού, καταστροφική για κάθε τι δημιουργικό, υπήρξε στον τόπο. Κυβέρνηση απάνθρωπων υπηρετών των ξένων τραπεζών, υπαλλήλων των ξένων οργανισμών.

Κυβέρνηση αρπακολλατζήδων, ψευτών, λαϊκιστών, ξετσίπωτων, ανάλγητων, μοιραίων, καταστροφέων των ονείρων εκατομμυρίων ελλήνων. Κυβέρνηση στίγμα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, κυβέρνηση μοιραίων προσώπων, ξεχασμένων από τη ζωή και την ευτυχία.

Κυβέρνηση αθλίων, αυλοκολάκων, σάπιων, υπηρετών ενός αισχρού και αχόρταγου συστήματος. Κυβέρνηση αγέλαστων, ξενέρωτων, ανέραστων, κομπλεξικών, ανολοκλήρωτων, νάνων. Κυβέρνηση ελάχιστων, επικίνδυνων, ηθικών αυτουργών της εξόντωσης ενός λαού, δολοφόνων των ελπίδων ενός έθνους.

Κυβέρνηση μαριονέτα, μικρών ανθρώπων, ίσκιων του χείριστου και αποτρόπαιου εαυτού τους. Κυβέρνηση ανδρείκελων του νεοφιλελευθερισμού, εξαρτημένων ατόμων από την ματαιοδοξία τους. Κυβέρνηση κενοτάφιο. Κυβέρνηση ατόμων με αμφίβολο ψυχισμό και κλονισμένο εγώ.

Κυβέρνηση γλειφτών, οσφυοκαμπτών, ασπόνδυλων. Κυβέρνηση ντροπή, ανάξια, αναίσχυντη, κακών και πρόστυχων προθέσεων, αντιδραστική. Κυβέρνηση αυταρχική, αντιδημοκρατική, καταπιεστική, εγκληματική.

Κυβέρνηση σημερινών υπόπτων και αυριανών ενόχων. Κυβέρνηση εκμαυλισμένων, κηλίδα στις σελίδες της ιστορίας. Κυβέρνηση ξένη. Κυβέρνηση κατάντιας. Κυβέρνηση σκοτεινή.

Κυβέρνηση ανεπαρκής, απεχθής, αντεθνική, μισελλήνων, ολέθρια, καταστροφική, μισητών ατόμων, κενών ανθρώπων.

Κυβέρνηση προδοτών.

Κυβέρνηση προσβολή για κάθε έλληνα και ελληνίδα.

(Μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που μου ήρθαν στο μυαλό, ακούγοντας τον τρέχοντα πρωθυπουργό και αντιπρόεδρο στους συνήθεις θλιβερούς μονολόγους τους.)

                                                                                    Θύμιος Καλαμούκης

Luar na Lubre 'Chove en Santiago'

Οι βεβαιότητες ...

γράφει ο Ρούσσος Βρανάς

Οι βεβαιότητες......
για τη φυσική του Αϊνστάιν κατέρρευσαν στο CERN μετά την ανακάλυψη νετρίνων που τρέχουν ταχύτερα από το φως. Το πείραμά μας σημαίνει θεωρητικά, εξηγεί ένας από τους επιστήμονες, πως «ένα παιδί μπορεί να ταξιδέψει στο παρελθόν και να σκοτώσει τη μάνα του πριν ακόμη αυτοί γεννηθούν». Σε ένα άλλο πείραμα, μία ακόμη βεβαιότητα καταρρέει: πως καταδικάζοντας φτωχούς και σώζοντας πλούσιους, μπορεί να σωθεί το οικονομικό σύστημα. Στην εφαρμογή του, έδειξε πως ολόκληρες κοινωνίες κινδυνεύουν να κυλιστούν στο αίμα, όχι στο παρελθόν ούτε στο μέλλον, αλλά τώρα, χωρίς τη βοήθεια κανενός νετρίνο.

.

Μια σκέψη...

... που είχε σώσει το σύστημα από τον εαυτό του στη μεγάλη κρίση του 1930, είχε κάνει τότε ο πρόεδρος της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας Μάρινερ Εκλς, καταθέτοντας στην επιτροπή χρηματοπιστωτικών υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας: «Είναι αδύνατον οι πλούσιοι να σώσουν τόσο πολλά όσα προσπαθούν να σώσουν και όσα αξίζουν να σωθούν. Μπορούν να σώσουν κλειστά εργοστάσια και άχρηστα βαγόνια τρένων. Μπορούν να σώσουν άδεια γραφεία και κλειστές τράπεζες. Μπορούν να σώσουν χάρτινα αποδεικτικά ξένων δανείων. Ομως, ως τάξη δεν μπορούν να σώσουν τίποτα από όσα αξίζουν να σωθούν, χωρίς το κέρδος που τους φέρνει η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Είναι προς το συμφέρον των πλούσιων - για να τους προστατέψουμε από τις συνέπειες της δικής τους τρέλας - να τους πάρουμε ένα επαρκές ποσό από το πλεόνασμά τους ώστε να δώσουμε τη δυνατότητα στους καταναλωτές να ξοδέψουν και στις επιχειρήσεις να λειτουργήσουν με κέρδος. Δεν "γδέρνουμε" τους πλούσιους. Τους σώζουμε. Και είναι ο μόνος τρόπος για να τους εξασφαλίσουμε την ειρήνη και την ασφάλεια που δεν έχουν σήμερα».

.

Οι πλούσιοι...

... όμως δείχνουν σήμερα σαν να μη θέλουν να σωθούν. Στην απεγνωσμένη του προσπάθεια να αποκαταστήσει τη χαμένη οικονομική ισορροπία, το σύστημα καταστρέφει την κοινωνική και πολιτική ισορροπία με τη λιτότητα, την ανεργία και την απάνθρωπη πτώση του βιοτικού επιπέδου των λαών. Και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες παραμένουν αδιάφορες μπροστά στην επικρεμάμενη απειλή: να γεμίσει ξαφνικά η ήπειρος από ακυβέρνητες χώρες. Ο Μπάρι Αϊχενγκριν, καθηγητής των οικονομικών και πολιτικών επιστημών στο Μπέρκλεϊ, έγραφε πρόσφατα πως η κατάσταση είναι τόσο τεταμένη, που «θα έφτανε μια ξεστρατισμένη λαστιχένια σφαίρα για να μετατρέψει την επόμενη διαδήλωση σε έναν ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο». Και δεν είναι μόνο ο Αϊχενγκριν.

.

«Στα κυβερνητικά...

... κτίρια της Ευρώπης, και πάνω από όλα στην καγκελαρία του Βερολίνου, κανείς δεν αναφέρεται σε αυτά τα ζητήματα», έλεγε ο οικονομικός αναλυτής Πολ Μέισον στο BBC2. «Η κατάσταση μού θυμίζει πολύ το 1848. Τον Μέτερνιχ να χλευάζει από το παράθυρό του τον ετερόκλητο όχλο, λίγες μόλις ώρες πριν από την αιφνίδια ανατροπή του. Τον Γκιζό να παραδίδει την πρωθυπουργία του άπνους από τον κλονισμό. Τον Θιέρσο, πρωθυπουργό της μιας ημέρας, να παθαίνει νευρική κρίση μέσα στην άμαξά του, καταδιωκώμενος από τις μάζες...».

stavrochoros

Albrecht Ritsch στο Spiegel

Συνέντευξη του Albrecht Ritsch, Wirtschaftshistoriker (καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel.

Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά

Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.

Spiegel Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.
Ritschl Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.
Spiegel Τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.

Spiegel Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;

Ritschl Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.

Spiegel Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.

Spiegel Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;

Ritschl Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;

Ritschl Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.

Spiegel Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, η αλλιώς ένα „Haircut“, που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel Πως είπατε;

Ritschl Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.

Spiegel Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.

Spiegel Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.

Spiegel Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;

Ritschl Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.

Spiegel Τι εννοείτε;

Ritschl Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.

Spiegel Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;

Ritschl Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker
(καθηγητής “Ιστορίας της Οικονομίας”)
SPIEGEL

Αφήστε με να Ησυχάσω...

Γράφει ο Τυχαίος

Γεννήθηκε εκεί μεταξύ των δυο μεγάλων πολέμων. Στο χωριουδάκι του. Το '40 ήταν πέντε χρονών.Κατοχή. Στερήθηκε το φαΐ, το σχολειό, τον μεγάλο αδερφό του. Για την Ελλάδα. Οι Γερμανοί έφυγαν. Εμφύλιος. Από τη μια η Κυβέρνηση κι από την άλλη το ΕΑΜ. Και βεβαίως οι ξένοι. Ήταν 1950 κι εκείνος ήταν κιόλας 15. Δούλευε. Σκληρά. Ούτε ένσημα, ούτε τίποτα. Του ζητούσαν να μη φύγει, να μείνει να σώσει την Ελλάδα. Και πήγαινε και ένα ψευτονυχτερινό σχολείο. Τον ιδρώτα του τον μοιραζόταν με το κράτος και το αφεντικό του. Δεν το 'ξερε και δεν τον ένοιαζε. Στάλα, στάλα πλούτιζαν κράτος κι αφεντικά κι η Ελλάδα άλλαζε πρόσωπο. Έβγαινε από την απόλυτη φτώχεια και τον........ μισερό Εμφύλιο. Με τη δική του δουλειά. Οι άλλοι πάλευαν για την εξουσία.

Πιο μετά στη δεκαετία του '60 έφτασε στα 25. Είχε τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Μηχανικός. Γράφτηκε και στα Ταμεία, άρχισε να δουλεύει πιο συστηματικά, πιο επίμονα. Ήρθε η Χούντα. Πάλι του ζητούσαν να σώσει την Ελλάδα. Πήγε και φαντάρος. Κύπρος, '74, Μεταπολίτευση. Συνέχεια του ζητούσαν να σώσει την Ελλάδα.
Έφτασε το 1975. Αυτός ήταν 45. Του ζητούσαν να δουλεύει σκληρά για να μπει η χώρα στην Ευρώπη. Του άρεσε η ιδέα. Και δούλευε. Και τα λεφτά που ακούμπαγε κάθε μήνα στο Ταμείο του πηγαίναν στην Τράπεζα Ελλάδος και γινόντουσαν φτηνά δάνεια για τους "μεγάλους". Για κείνον το επιτόκιο ήταν θεόρατο. Δεν πειράζει. Για την Ελλάδα. Δεν μπόρεσε να μεγαλώσει το σπιτάκι του. Έπεσε στη "λιτότητα" του θείου Καραμανλή. Για την Ελλάδα.
Ήρθε ο Αντρέας. 1981. Αλλαγή. Έβλεπε κόσμο και κοσμάκη να διορίζεται στο Δημόσιο. Χαμογέλασε. Αυτός μόνο να δουλεύει ήξερε. Φώναζαν οι πολιτικοί απ' τα μπαλκόνια πως θα σωθεί η Ελλάδα άμα το κράτος φορτωθεί κάθε προβληματική βιομηχανία κι επιχείρηση. Ναι, αυτές που φτιάχτηκαν με τον ιδρώτα του, με τα λεφτά απ' το ταμείο του. Μετά Μητσοτάκης. Πρώτο "κούρεμα" στο ασφαλιστικό.Πάνε πάλι οι κόποι του. Ψαλιδίστηκαν. Και μετά Σημίτης. Είχε ξεπεράσει τα 55. Νέα Μεγάλη Ιδέα. Η Ελλάδα στο ευρώ. Κάντε υπομονή είπαν και πάλι οι πολιτικοί. Θα μπούμε στο ευρώ και θα γίνουμε αναπτυγμένη χώρα. Για την Ελλάδα!
Μπήκαμε στο ευρώ. Καραμανλής. Ολυμπιακοί Αγώνες. Τον φλόμωσαν στην επανίδρυση του κράτους και στην εξωτερική πολιτική του βέτο. Στην τσέπη του τίποτα. Για την Ελλάδα. Και πάλι.
Μετά ήρθε η κρίση. Παπανδρέου. Τρόικα. Αυτός ήταν πια 75 χρονώ. Είχε πάρει μια ψευτοσύνταξη στο μεταξύ. Παίρνεις πολλά του λένε. Αν συνεχίσεις να παίρνεις τόσα θα καταρρεύσουμε.
-"Από μένα;"
-"Από σένα".
Του είπαν κι άλλα. Αν καταρρεύσουμε θα καταρρεύσει και η Ευρώπη μαζί και το ευρώ.
-"Μα ρε παιδιά από τη δική μου σύνταξη θα καταστραφεί ο κόσμος όλος;"

-"Από τη δική σου. Παίρνεις πολλά. Κι έχεις και μεγάλο σπίτι".

-"Ποιο; τα 75 τετραγωνικά";

-"Ναι. Πρέπει να πληρώσεις ειδικό τέλος. Φόρο. Αλλιώς δεν έρχεται η Τρόικα".

-"Δε θάρθει η Τρόικα αν δεν πληρώσω για τα 75 τετραγωνικά μου;"

-"Ναι. Είναι περίπλοκο, δεν το καταλαβαίνεις".

Στο δρόμο τον κοιτούσαν οι άνεργοι με φθόνο.

-"Συνταξιούχος!"

Του λεγαν συνέχεια ότι τα μέτρα είναι άδικα αλλά πρέπει να τα δεχτεί για να σώσει την Ελλάδα.

2011. Είναι 76 χρονών. Είδε Κατοχή, Εμφύλιο, Χούντα. Είδε να του παίρνουν φόρους, έκτακτους και τακτικούς, να του πίνουν τον ιδρώτα και το αίμα.

-"Αφήστε με να ησυχάσω..." ψέλλισε.

Ο Βενιζέλος θα ανακοίνωνε σε λίγο τα νέα μέτρα. Για να σωθεί η Ελλάδα.

-"Αφήστε με να ησυχάσω..." ξαναπε. Κι έκλεισε τα μάτια του.

kafeneio-gr

η ανωφελής τους λογοδιάρροια...

Η «επίσκεψις των ονομάτων» έλεγαν οι «παλαιοί των ημερών» και μας επεσκέφθη το όνομα ΡΑΪΧενμπαχ!... ................................................................ Μόλις έμαθε ο Σαουδάραβας επενδυτής Σουλτάν Αλ Πανάθα ότι ο κ. Βούρος για λόγους υψηλής εθνικής ευθύνης θα κλείσει το σπίτι τού καρκινοπαθούς, αποφάσισε να μπει βασικός μέτοχος στο ΠΑΣΟΚ. Χάνονται τέτοιες ευκαιρίες;...

Προικοσύμφων... συγγνώμην, προσύμφωνο ζητάει απ' τον Πρωθυπουργό της χώρας να υπογράψει η Τρόικα, ώστε να μας ξαναστείλει τους τρεις υπαλλήλους της να μας (κάνουν τη χάρη να μας) ελέγχουν...

Τέτοια ξεφτίλα!

Να υπογράφει ο Πρωθυπουργός μιας χώρας (όσον κι αν ξέρουμε ότι είναι ανδρείκελο) ένα «χαρτί», μιαν «υπεύθυνη δήλωση» ότι θα κάνει ό,τι του λένε τρεις υπάλληλοι, τρεις παιδονόμοι, τρεις χωροφυλάκοι...

Τέτοια ντροπή!

Μήπως προσέτι θα πρέπει να γράφει ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας τιμωρία στον πίνακα για 100 φορές: «κυρ-αστυνόμε-μη-βαράς, δε-φταίω-εγώ-ο-φουκαράς», μήπως;

...............................................

Ούτε από «υαλί χρωματιστό» δεν είναι ο Παπανδρέου, καθώς διεκτραγωδούσε ο Καβάφης των στερνών Βυζαντινών Καισάρων τα ψεύτικα κοσμήματα στα στέμματα.

Οχι διότι τα φο μπιζού δήλωναν φιγουρατζήδες, ψωροφαντασμένους και κακόγουστους τους ξεπεσμένους άρχοντες, αλλά διότι, λέει ο ποιητής, υπενθύμιζαν στους ίδιους και σε όλους αυτό που θα έπρεπε να ήταν...

ΥΓ. Δεν είναι πλέον μόνον παράνομα, ατελέσφορα, απεχθή και ειδεχθή τα μέτρα που παίρνει ο Μπενύτο, είναι ό,τι τού σκάει, ό,τι να 'ναι και ό,τι τού 'ρχεται. «Υποχρεωτική κατανάλωση, αλλοιώς φορολόγηση» είναι μια ιδέα που έως τώρα στην ανθρώπινη ιστορία ουδείς εγκέφαλος συνέλαβε, χωρίς να τον συλλάβει αμέσως η λογική...!

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 28.ΙΧ.2011 stathis@enet.gr

Το μόνο εύκολο σήμερα είναι να κάνει κανείς κριτική.

Το μόνο εύκολο σήμερα είναι να κάνει κανείς κριτική. Είναι εμφανές, ότι η πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί μαθηματικά την χώρα στα βράχια.

Το δύσκολο σήμερα είναι να κάνει κανείς προτάσεις. Λύσεις, για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο και να οδηγηθούμε όλοι μαζί, σαν Έλληνες ξανά στον δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας.

Η Ελλήνοφρένεια σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή, για τον ελληνισμό, δεν θα μπορούσε να μείνει άπραγη. Το οικονομικό επιτελείο του Ellinofreneia.net μετά από εκατοντάδες συσκέψεις και χιλιάδες εργατοώρες, είναι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσει τις προτάσεις, που θα βγάλουν την χώρα από το τούνελ μια για πάντα.

Είναι η πρώτη φορά που ένας διαδικτυακός τόπος καταθέτει μια ολοκληρωμένη και παράλληλα κοστολογημένη πρόταση, για να βοηθήσει την χώρα.

Την ονομάσαμε “Savoy 1”, γιατί η επίσημη παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στο γνωστό ξενοδοχείο του Λονδίνου, σε ειδική εκδήλωση, έτσι ώστε να τύχει και της προσοχής των διεθνών αγορών και των εταίρων μας.

Προτάσεις άρσης του δημοσιονομικού αδιεξόδου.

Απόλυση όλων των δημοσίων υπαλλήλων και ταυτόχρονη επαναπρόσληψη τους με μισθό που δεν θα ξεπερνά τα 250 ευρώ μηνιαίως.

Ετήσιο όφελος: 4,5 δις

Ειδικό, ετήσιο τέλος 1000 ευρώ σε κάθε άνεργο, καθώς καταλαμβάνει χώρο χωρίς να προσφέρει τίποτα.

Ετήσιο όφελος: 3,2 δις

Αύξηση Φ.Π.Α. στο 54% για τα CD των δημοφιλών μας καλλιτεχνών Άννας Βίσση, Αντώνη Ρέμου και Διονύση Σχοινά.

Ετήσιο όφελος: 950.000.000

Έκτακτο τέλος καλωδίων ΔΕΗ, με τριετή διάρκεια. Αφορά μόνο τους ιδιοκτήτες ακινήτων των οποίον τα κτίσματα βρίσκονται κάτω από καλώδια της ΔΕΗ.

Ετήσιο όφελος: 1,3 δις

Έκτακτη εισφορά με διετή ισχύ σε όσους είναι Ζυγοί, Λέοντες και Καρκίνοι. Η εισφορά θα είναι της τάξης των 800 ευρώ, ενώ θα διπλασιάζεται αν ο ωροσκόπος είναι στον Υδροχόο.

Ετήσιο όφελος: 1.7 δις

Γενική απαγόρευση γρίπης. Όποιος προσβάλλεται από τον ιό δεν θα τυγχάνει της φροντίδας του Ε.Σ.Υ. και θα εγκαταλείπεται την τύχη του.

Ετήσιο όφελος: 150.000.000

Ειδικός φόρος αγαλμάτων και μνημείων. Πρόκειται για εφ΄ άπαξ ετήσιο τέλος, που αφορά τους απογόνους ηρώων, των οποίων η μορφή αναπαρίσταται σε αγάλματα ή μνημεία πάσης φύσεως.

Ετήσιο όφελος: 15 δις

Αναπτυξιακές προτάσεις, μηδενικού δημοσιονομικού κόστους.

Ενοικίαση Λέσβου και Χίου στο Τουρκικό δημόσιο με σύμβαση παραχώρησης διάρκειας 50 ετών.

Ετήσιο όφελος: 10 δις

Θέσπιση ειδικού τέλους αξιοποίησης και κατάληψης δημόσιας γης για τάφους. Μέτρο που αναμένεται να αποτελέσει την σπίθα για να πάρει μπροστά η “οικοδομή”

Εφάπαξ όφελος: 2,3 δις

Σύσταση ειδικού ταμείου αξιοποίησης ανθρώπινου κεφαλαίου. Θα τελεί υπό την διαχείριση του προέδρου της βουλής και θα διαχειρίζεται, διεθνώς, τον εθνικό μας πλούτο σε ανθρώπινο δυναμικό. Αρχικό κεφάλαιο θα αποτελέσουν οι Χρήστος Πρωτόπαπας, Κώστας Καραμανλής, Άννα Φόνσου και Γιώργος Νταλάρας

Ετήσιο όφελος: 1 δις

Εκποίηση μέσω του διεθνούς οίκου δημοπρασιών Sothebys της συλλογής μανικετόκουμπων και χρυσοΰφαντων αμφίων του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.

Εφάπαξ όφελος: 5 δις

Έκτακτος φόρος μπιντέ. Αφορά τους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι έχουν στο μπάνιο τους μπιντέ.

Ετήσιο όφελος: 3.3 δις

Τα παραπάνω μέτρα είναι κοστολογημένα και η εφαρμογή τους πρόκειται να αποφέρει στο Ελληνικό δημόσιο 48,4 δις.

«Σοσιαλιστές» και «πατριώτες»...

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ,

Ξανακόβουν τους διπλοκομμένους μισθούς!

Ξανακόβουν τις τριπλοκομμένες συντάξεις!

Οι άνθρωποι είναι «σοσιαλιστές»!

Απόδειξη: Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές», τις συντάξεις και τους μισθούς δε θα τα έκοβαν λίγο - λίγο. Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές» δε θα έκοβαν τα λαϊκά εισοδήματα από τρίμηνο σε τρίμηνο.

Αν δεν ήταν «σοσιαλιστές» θα τα... καταργούσαν με τη μία! Μπαμ και κάτω! Για να τελειώνουμε!

Αλλά είπαμε, είναι «σοσιαλιστές»! Γι' αυτό μας εκτελούν... με δόσεις!

*

Βάζουν το ένα χαράτσι πάνω στο άλλο!

Φορολεηλατούν!

Εφτασαν να φορολογούν το (μεικτό) μηνιάτικο των 350 ευρώ! Τίναξαν τον ΦΠΑ στο 23%! Απειλούν να κόψουν το ρεύμα σε χιλιάδες οικογένειες μέσα στο χειμώνα. Απειλούν ανέργους, απειλούν γέροντες, απειλούν παιδιά ότι θα τα αφήσουν στο κρύο και στο σκοτάδι, αν δεν πληρωθεί ο κεφαλικός φόρος μέσω της ΔΕΗ!

Είναι «νοικοκύρηδες»...

Απόδειξη: Ενώ έριξαν το αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ, δηλαδή την ώρα που υπερδιπλασιάζουν το φόρο εισοδήματος για τον εργάτη και τον εξοντώνουν μέσω της εκτίναξης των έμμεσων φόρων, την ίδια ώρα στους βιομηχάνους μειώνουν κατά 5 ολόκληρες μονάδες το φορολογικό συντελεστή!

*

Διαλύουν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει Κοινωνική Πρόνοια. Εξουθενώνουν τους ηρωικούς...

εργαζόμενους στα «στεγνά» προγράμματα κατά των ναρκωτικών, διαλύουν και εξοντώνουν οικονομικά το ΚΕΘΕΑ, το «18 Ανω».

Ομως, είναι «άνθρωποι». Απόδειξη:

Οταν πρόκειται να συντηρήσουν σε κατάσταση εξάρτησης τη νεολαία, τότε διαθέτουν και «πρόγραμμα» και λεφτά για να μοιράζουν τη μαστούρα ελεύθερα από τα νοσοκομεία!

*

Οσα σχολεία δεν τα έκλεισαν μέσω των «συγχωνεύσεων», τα άφησαν χωρίς δασκάλους και χωρίς βιβλία! Εφτασαν να κλείσουν το σχολείο κωφών παιδιών επειδή ήταν... κοστοβόρο!

Αλλά είναι «σωτήρες». Απόδειξη:

Μέσα στα δύο αυτά χρόνια του ξεκληρίσματος του ελληνικού λαού, έχουν μοιράσει με τη μορφή ρευστού «πακέτου» και εγγυήσεων πάνω από 108 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες! Τα δάνεια ενός ολόκληρου... μνημονίου, τα δάνεια που πληρώνει ο λαός, δηλαδή, τα έχουν κιόλας ξεκοκαλίσει αυτοί που προκάλεσαν τα χρέη και τα ελλείμματα!

*

Την ανεργία τη βαφτίζουν... «εφεδρεία»! Το συμφέρον των πλουτοκρατών, της τάξης τους, το βαφτίζουν «εθνικό συμφέρον»! Την κόλαση για το λαό, την πτώχευση και την καταστροφή των εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου, ανάλογα με την περίσταση τα βαφτίζουν: «Κούρεμα», «αναδιάρθρωση», «πιστωτικό γεγονός», «επαναδιαπραγμάτευση». Αλλά πίσω απ' όλα αυτά και τα άλλα περί «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», «συντεταγμένης χρεοκοπίας», «συντονισμένης χρεοκοπίας» δε βρίσκεται παρά ένα: Η ανεξέλεγκτη και ολοκληρωτική χρεοκοπία του λαού!

Είναι «πατριώτες». Απόδειξη:

«Αν δεν υπήρχε ο έλεγχος της τρόικας θα είχαμε ξοκείλει (...). Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο»! Μας το ξεκαθάρισε ο κ. Βενιζέλος...

Book

ΒΟΟΚ - Η συσκευή που θα αφανίσει τα tablets.MP4

.....χωρίς άλλα λόγια

Ντροπή, ντροπή, ντροπή....

....ντροπή. Με ποια ηθική, πολιτική, δημοκρατική νομιμοποίηση οι βουλετές του ΠΑΣΟΚ αποφασίζουν για τις τύχες μας; Στις δημοκρατίες αποφασίζουν οι πολίτες, στις τυραννίες οι 'σωτήρες'. Φτάνει πια με την διάλυση της Δημοκρατίας. Δεν έχετε το δικαίωμα. Έχουμε ανακαλεσει την ψήφο μας. Έχετε καταντήσει η Συμβουλευτική του Γ.Παπαδόπουλου, του δικτάτορα.

ΠΑΣΟΚ: Σημερά ψάχνουμε ξανά για Αετούς σε…κοτέτσι;

Proud to be Greek

Μίλησαν όλοι. Μίλησαν οι πολιτικοί, οι οικονομολόγοι, οι δημοσιογράφοι, οι αριστεροί, οι δεξιοί, οι απολιτίκ, οι αναρχικοί, οι φοιτητές, οι μαθητές, οι γονείς, οι ταξιτζήδες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι πάντες μίλησαν. Και τώρα που μίλησαν όλοι, τι απομένει από όλα αυτά τα λόγια;

Αν κατάλαβα κάτι αυτά τα τελευταία δυο χρόνια –που η χρεοκοπημένη χώρα προσποιείται πως δεν έχει χρεοκοπήσει- είναι πως η σημερινή γενιά Ελλήνων έχει ένα μεγάλο καθρέφτη απέναντί της αλλά αρνείται επίμονα να τον κοιτάξει.

Κοιτάμε πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, κλείνουμε τα μάτια, αλλά τον καθρέφτη δεν τον κοιτάμε.

Μιλούσα την περασμένη εβδομάδα με ένα φίλο και –ενώ συζητούσαμε- θυμήθηκα την στιγμή που συνειδητοποίησα πως αυτός ο λαός και αυτή η χώρα έχουν τελειώσει.

Ήταν πριν από 10-15 χρόνια. Σε ένα από αυτά τα «grande» τηλεοπτικά σόου της Ρούλας Κορομηλά, όπου συμμετείχαν γνωστοί καλλιτέχνες και υπήρχε, βέβαια, μέγα πλήθος.

Η εκπομπή ήταν ζωντανή και το γύρισμα γινόταν σε κάποιο ανοιχτό θέατρο. Ήταν σε κάποια λαϊκή και ιστορική γειτονιά –Δραπετσώνα, Καισαριανή, Κοκκινιά, δεν θυμάμαι-, και ο κόσμος είχε κατακλύσει το θέατρο.

Στη σκηνή ήταν η ωραιότατη Καίτη Γαρμπή και τραγουδούσε τις επιτυχίες της. Το θέατρο παραληρούσε.

Κάποια στιγμή, έλεγε ένα τραγούδι που είχε τον στίχο «Μα ξεχνάς ποια είμαι εγώ, είμαι η Καίτη που αγαπούσες».

Και τότε, παρατήρησα πως μεγάλοι άντρες –με γκρίζα ή άσπρα μαλλιά- τραγουδούσαν μαζί με την τραγουδίστρια. Δεν τραγουδούσαν, το ζούσαν.

Άντρες της λαϊκής γειτονιάς –που μπορεί να είχαν πατέρα στη Μακρόνησο και παππού πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία- τραγουδούσαν με πάθος «Είμαι η Καίτη που αγαπούσες».

Αυτή είναι η χρεοκοπία. Αν δεν είναι αυτή, ποια είναι;

Ακούω διάφορα για επαναστάσεις και εξεγέρσεις –μερικές φορές τα πιστεύω κι εγώ- αλλά ποιοι θα επαναστατήσουν; Αυτοί που βλέπουν κάθε βράδυ τα τούρκικα σίριαλ;

Μετά την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, πολλοί χρήστες του διαδικτύου έχουν αναρτήσει στο προφίλ τους τη φράση «Proud to be Greek».

Είναι τόσο περήφανοι που είναι Έλληνες, που το γράφουν στα αγγλικά.

(Θυμάμαι τους Σέρβους, κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ. Από τη μία έκαναν ανθρώπινες αλυσίδες πάνω στις γέφυρες -για να αποτρέψουν τον βομβαρδισμό-, και από την άλλη στις συναυλίες που διοργανώνονταν στις πλατείες τραγουδούσαν ροκ. Την ώρα που υπερασπίζονταν την πατρίδα τους, δεν τους εξέφραζε η δική τους μουσική – εκφράζονταν με τη μουσική αυτών που τους βομβάρδιζαν. Άρα, είχαν ηττηθεί και κατακτηθεί ήδη.)

pitsirikos.net/